วันอังคารที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

เชียงตุง (ตลาดเช้า)

หายไปนานเลยคะ วันนี้เจอน้องหยก หยกก็ทวงว่าคุณkeeteeหายจ้อยblogไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆทั้งนั้น ขอโทษคะพยายามแล้วนะแต่ถ่ายรูปเสื้อตัวเองยังไม่ทันเลย อาทิตย์ก่อนหน้านี้ไม่สบาย อาทิตย์นี้ก็ดันไปทัวร์บุญที่เชียงตุงอีก ทั้งๆที่เสื้ออาทิตย์นี้สวยมากๆๆๆ(วันนี้เป็นวันแรกที่เข้าไปที่ร้านหลังจากโดดไปหลายวัน)เห็นเสื้อแล้วร้องwowนี่ขนาดเป็นเจ้าของร้านเองแท้ๆมีเสื้อที่ไม่ได้เห็นเพราะขายไปแล้วก็มี(เศร้าจัง....) ไหนๆเอารูปเสื้อมาลงไม่ได้ก็ขอเล่าเรื่องที่เชียงตุงแทนแล้วกันนะคะ //พอบอกว่าเชียงตุงใครๆ(แม้แต่เราเอง)ก็คิดว่าเป็นพม่า แต่พอไปจริงๆแล้วคนก็ไม่ใช่คนพม่าความเป็นพม่าก็น้อยเพราะที่เชียงตุงคนที่อยู่ที่นั่นเป็นคนไทเขิน ไทใหญ่คะและที่สำคัญพวกเค้าก็คิดว่าพวกเค้าก็เป็นคนไทยเหมือนกับพวกเรา เป็นบ้านพี่เมืองเมืองน้อง เวลาไปเชียงตุง(หรือหลวงพระบาง)อย่างหนึ่งที่ทุกคนหวังว่าจะได้ไปเห็นก็คือ "ตลาดเช้า"(ซึ่งตอนนี้ที่หลวงพระบางเปลี่ยนบรรยากาศไปเยอะแล้วคะ ไม่ดั้งเดิมแบบนี้แล้ว เพราะฉะนั้นตอนนี้ใครอยากไปหลวงพระบางให้รีบไปนะคะเพราะเปลี่ยนเร็วมากๆๆๆจะกลายเป็ฯเมืองท่องเที่ยวเต็มรูปแบบแล้วคะ วิถีชาวบ้านแบบดั้งเดิมหาดูยากแล้วคะ)ที่เชียงตุงนี่นักท่องเที่ยวนอกจากกลุ่มเราแล้วก็ไม่มีคนอื่น เป็ฯตลาดสำหรับชาวบ้านจริงๆ ตลาดเริ่มตั้งแต่ตี3ตี4แหนะคะ มืดๆๆเลยก็มีคนเอาของมาขายแล้ว (ไม่มีทางที่คุณkeeteeจะสามารถตื่นเช้าขนาดนั้นได้ ถ้าเข้านอนตอนตี3ยังพอไหวแต่ตื่นนี่ขอเถอะ..วันนั้นตื่นตี5ครึ่งออกมา6โมงเช้าได้ก็โชคดีมากแล้ว...จริงๆนะ)ของก็ปูเสื้อวางขายกันเลย หรูๆก็มีแคร่ไม้ไผ่วาง ของที่ขายก็มีทุกอย่างคะ อาหาร(ก๋วยเตี๋ยว,ข้าวแรมฟืน,น้ำเต้าหู้....เดี๋ยวนะ คนชอบกินอย่างคุณkeeteeไม่พลาดเล่าเรื่องอาหารแน่นอนคะ ขอคราวหน้านะ)ปลาสด ผักสด ของใช้ต่างๆ(ส่วนใหญ่ก็ของพม่า จีน แล้วก็ยี่ห้อไทยๆทั้งหลายคะ)คนที่โน่นขายอะไรก็ใช้ตาชั่งแบบโบราณอยู่เลยคะที่มีลักษณะเหมือนหาบมีคานตรงกลาง ใส่ของที่จะชั่งด้านหนึ่ง อีกด้านหนึ่งใส่เหล็กถ่วงน้ำหนัก ไม่มีตาชั่งสำเร็จรูปแบบบ้านเราซักร้าน เพลินๆ อากาศดีเย็นสบาย เห็นชาวบ้านแล้วสบายใจยิ้มได้ตลอดทาง น้ำเต้าหู้+ปาท่องโก๋แสนอร่อย มีคนบอกว่าไปคราวนี้เหมือนเราไปย้อนเวลาหาเชียงใหม่เมื่อ50ปีที่แล้ว เห็นด้วย เห็นด้วย!!สาวๆใส่ผ้าถุง ผ้าซิ่นกันเป็นกิจวัตรไม่ว่าจะสาวน้อย สาวใหญ่ ฝากรูปให้ดูกันเล็กน้อย เดี๋ยวคราวหน้าขอต่อเรื่องอาหารหน่อยเถอะ เพราะถึงอาหารที่เค้าเลี้ยงบางทีไม่ถูกปากคุณkeeteeเลย!!แต่เรื่องของกินเล่นนี่อร่อยเพลินทีเดียว อ้อ!!รูปที่ลงขอเอารูป"มะขามแม่วันดี"(akaคุณmewmewชื่อวันดีคะ)มาอวดหน่อยเห็นแล้วคิดถึงน้องสาวมากๆเลย +รูปรถbakery3ชั้นนั่นก็Functionalน่ารักมากๆ(แต่ของบนรถขออนุญาติไม่ลองเพราะไม่น่าไว้ใจอย่างแรง)เอาล่ะ...มีเรื่องเชียงตุงให้เล่าแล้ว blogคงได้upบ่อยแน่ๆๆ สาวๆอย่าลืมเข้ามาอ่านกันบ้างแล้วกันนะคะ คุณkeeteeคิดถึงทุกคนมากๆนะ รู้สึกคิดถึงแสงสีน่าดูเลยล่ะ วันนี้เพื่อนๆ น้องๆแวะมาหากันคุยกันค่อยยังชั่วหน่อย แล้วเจอกันนะคะ^^

3 ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อืม... ได้อ่านบรรยากาศเช้าจากเชียงตุงแบบนี้ ทำให้อยากไปเดินสูดอากาศด้วยกันจัง คงจะมีบรรยากาศความสดชื่นของน้ำค้างยามเช้าและความคึกคักของชาวบ้านที่มาพบเจอกันแต่เช้าตรู่แบบนี้

ถ้าได้ไปเดินคงจะได้เก็บภาพ "อะไรเล็กๆน้อยๆ" อย่างสนุกสนานเล้ยยยย ...

นึกว่าจะเห็นรูป "ปาทังโก๋กับน้ำเต้าหู้" ที่ว่าอาหย่อยซะอีก แหะๆ คงกินไปหมดก่อนถ่ายไว้ทันใช่ม๊า เหะเหะ

คิดถึงและ...
ขอบคุณสำหรับความคิดถึงนะคะ
JummuM

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อ่านแล้วยิ่งอยากไปมากเลย~
รถขายขนมก็น่ารักตลาดก็น่าสนใจ

ภาษาของคนเชียงตุงคล้ายกับภาษาไทยหรือเปล่าคะ

เมื่อไรฉันจะไปได้...

setsuko

keetee กล่าวว่า...

Set-chanเขียนภาษาไทยได้ด้วย เก่งจัง!!!!!ฮุ้งพยายามเข้าBlogของSet-chanแล้ว อ่านไม่ออกคะ>_< โอกาสหน้าคงได้ไปเที่ยวด้วยกันนะ
Jummum คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆไม่คิดว่าพี่จั้มจะมาอ่านblogเราด้วย ดีใจจัง^^ เดี๋ยวซี่ก็เข้าinternetที่บ้านไม่ได้มาเป็ฯอาทิตย์เลย อยากup blogจะแย่ เดี๋ยวคืนนี้เอาให้ดูนะ มีอะไรน่ากินอีกเยอะ Love Love ขอบคุณคะ